Johannes Brahms

 Johannes Brahms (1833-1897)  to kompozytor, który tworzył w okresie neoklasycznym. Pochodził on z rodziny muzyków. Grał na fortepianie i wiolączeli. W wieku 13 lat zaczął uczyć się kompozycji. W 1853 roku spotkał skrzypka - Juzefa Joahima i to dla niego napisał jedną z najsłynniejszych swoich kompozycji czyli koncert skrzypcowy D-dur. Joahim poznał go z Schumannem, który uznał go za geniusza. 

                                                 Zdjęcie zaczerpnięte z serwisu Muzykoteka Szkolna:https://muzykotekaszkolna.pl/wiedza/kompozytorzy/brahms-johannes-1833-1897

W 1862 roku Brahms osiedla się w Wiedniu i zdobywa wielką popularność. Zostaje dyrektorem Wiedeńskiego Towarzystwa Przyjaciół Muzyki. W 1879 roku Uniwersytet Wrocławski przyznał mu tytuł Honoris Causa. 

Cechy twórczość Brahmsa dzielą się na IV filary:

- Bachowski kontrapunkt i polifonia

-Beethovenowskie podejście do formy

-Schubertowska nastrojowość

-Mendelssohnowska wyrazistość w kształtowaniu tematu. 

Będąc romantykiem hołdował muzyce klasycznej pod względem formy. Stosując formy klasyczne używał romantycznego języka muzycznego. Był on niepodważalnym prekursorem neoklasycyzmu w XX w. 

Komponował głównie formy i gatunki klasyczne: symfonie, koncerty, sonaty itp. 

Wykorzystywał tradycyjne techniki kompozytorskie takie jak:

-Praca tematyczna 

-Miniatury

-Forma sonatowa

-Technika wariacyjna

Z barokowych form tworzył: fugi, passacalia

Jego utwory cechują się gęstą fakturą fortepianową i orkiestrową. Występuje w nich nasycona instrumentacja, szerokie wykorzystywanie instrumentów dętych. Brahms nie był zwolennikiem muzyki programowej. 

Skomponował:

• IV Symfonie
• Utwory fortepianowe i pieśni
• Wariacje na temat Paganiniego
• IV ballady, rapsodie i IIIV Fantazji
• III Intermezza
• II Serenady na małą orkiestrę
• Wariacje na temat Haydna 

Załączam Wam tutaj fragment mojego ulubionego koncertu skrzypcowego: :)

Fragment koncertu skrzypcowego D-dur